Hayat, acımasız ve başına buyruk.
Binlerce insan gördü bu gözlerimiz bugüne kadar. Yüzlercesiyle tanıştık ve onlarcasıyla dost, arkadaş olduk. Kimisiyle de sevgili. Ama hayat acımasız dedik ya hani, boşa demedik onu. Çünkü “ hayat” “hayatımıza karışıyor. Bizlere sormadan insanlar sokuyor hayatımızın merkezine. Bu insanların kimisine varlıkları için binlerce kez şükrediyoruz kimisine de küfürler yağdırıyoruz. Ve bu yazıyı okuyan sen, hangi seçenektesin bilmiyorum ama bu yazıyı okumayacak bir kişi var ki ben ona küfürler yağdırıyorum.
Kolay sanıyor birisinin hayatına girip, hayatının merkezine işleyip, sonra da o merkezden çıkıp onun dengesini bozup hayatını mahvetmeyi. Gelmesi kolay, gitmesi daha kolay. O gitti de benden gidebildi mi bilmiyorum. Aslında biliyorum. Hala bir şeyler var içimde. Çokça nefret azca da sevgi. Ama biliyorum ki ona olan o azca sevgi de onu her hatırladıkça yok oluyor içimde. Aşkla bakan gözlerim artık koca bir nefretle bakıyor. Adını her duyduğumda heyecandan sıkışan kalbim artık nefreti sayesinde heyecanlanıyor. Adını aşkla söyleyen dudaklarım artık ona küfürler yağdırıyor.
Rolünü o kadar güzel oynamış ki ben dahil herkesi ayakta uyutmuş. Belki kendisi de bir müddet uyudu, bilmiyorum. Ama uyuduysa da çabuk uyandı. Uyumadıysa da uykusuzluğa erken yenik düştü. Yazık..
Binlerce insan gördü bu gözlerimiz bugüne kadar. Yüzlercesiyle tanıştık ve onlarcasıyla dost, arkadaş olduk. Kimisiyle de sevgili. Ama hayat acımasız dedik ya hani, boşa demedik onu. Çünkü “ hayat” “hayatımıza karışıyor. Bizlere sormadan insanlar sokuyor hayatımızın merkezine. Bu insanların kimisine varlıkları için binlerce kez şükrediyoruz kimisine de küfürler yağdırıyoruz. Ve bu yazıyı okuyan sen, hangi seçenektesin bilmiyorum ama bu yazıyı okumayacak bir kişi var ki ben ona küfürler yağdırıyorum.
Kolay sanıyor birisinin hayatına girip, hayatının merkezine işleyip, sonra da o merkezden çıkıp onun dengesini bozup hayatını mahvetmeyi. Gelmesi kolay, gitmesi daha kolay. O gitti de benden gidebildi mi bilmiyorum. Aslında biliyorum. Hala bir şeyler var içimde. Çokça nefret azca da sevgi. Ama biliyorum ki ona olan o azca sevgi de onu her hatırladıkça yok oluyor içimde. Aşkla bakan gözlerim artık koca bir nefretle bakıyor. Adını her duyduğumda heyecandan sıkışan kalbim artık nefreti sayesinde heyecanlanıyor. Adını aşkla söyleyen dudaklarım artık ona küfürler yağdırıyor.
Rolünü o kadar güzel oynamış ki ben dahil herkesi ayakta uyutmuş. Belki kendisi de bir müddet uyudu, bilmiyorum. Ama uyuduysa da çabuk uyandı. Uyumadıysa da uykusuzluğa erken yenik düştü. Yazık..
Bilmiyor ki benim nefretim onu
acındırıyor herkesin gözünde. Evet bilmiyor çünkü daha benim kim olduğumu
görmedi o. Gelip gitmeyi kolay sanıyor. Ama bedellerini çekmek zor
olacak. Nasıl ki hesabını ödeyemeyeceğin masaya oturmayacaksan, hesabını
veremeyeceğin sevginin sahibi olan insanın hayatından da bir böcek gibi çıkmaya
kalkışmayacaksın !. İşte o bunları bilmediği için aslında şimdi o
ayakta uyuyor.
Doktor, bil ki önce benim gözümde, sonra da insanların gözünde küçücüksün. Rastgele konulmuş bir nokta bile senden kat ve kat büyük. Gözlerimden düşerken tutmak isterdim seni ama o kadar küçülmüşsün ki seni göremedim bile.
Şimdi sana en güzelinden iyi uykular. Sen uyu, ben kocaman dünyamda büyük insanlarla yaşayacağım.
Doktor, bil ki önce benim gözümde, sonra da insanların gözünde küçücüksün. Rastgele konulmuş bir nokta bile senden kat ve kat büyük. Gözlerimden düşerken tutmak isterdim seni ama o kadar küçülmüşsün ki seni göremedim bile.
Şimdi sana en güzelinden iyi uykular. Sen uyu, ben kocaman dünyamda büyük insanlarla yaşayacağım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder