Pır Pır Mevsimi

Kelebeklerimin ömrünü uzatana bin şükür!

Kalbinde  ya da midende en son ne zaman kelebekler uçuştu Dünyalı?

Aramızda kalsın benim uzuunca bir zamandır kelebeklerim pır pır mevsiminde. Onlara isim vermedim. Bağlanmadım. Bir gün giderler dedim ama gitmediler. Bir süre daha bekledim, hala oradalar. Şaşırdım.

Bir gün kahvaltıya davet ettim kelebeklerimi. Neden gitmediniz dedim? İçlerinden birisi omzuma kondu ve sessizce “Çok seviliyorsun da ondan” dedi. Sanırım birkaç saniye gözlerimi kırpamadım. Sonra gülümsedim. Bir süre daha gülümsedim ve huzurla nefes aldım.

Kelebeklerim gitmediği gibi zaman geçtikçe sayıları da çoğaldı. Sevgimden mi sevgisinden mi bilmiyorum, kurcalamadım. Çünkü deştikçe kelebeklerime yol yapmaktan korktum. Bıraktım istediği kadar sevsin dedim. Sevmenin sınırı yok ki Dünyalı.

Arkadaşım, sırdaşım, sevgim, göz yaşım, kahkaham… Her şey oluvermişken, şükürsüz yaşanmaz Dünyalı.

Kelebeklerimin sayısını çoğaltana bin şükür!

Adı Siz Olun

Sizin mahremiyetinize hiç birisi dokundu mu ?

Sizin çocuğunuza hiç şeker verildi mi amcasının evinde?

Size hiç ormanda tavşanlar gösterildi mi?

Sizin çocuğunuza hiç iyi abiler, amcalar geceleri fantezi masalları okudu mu?

Hayır mı?

Ne kadar şanslısınız. Ama bir başkası sizin kadar şanslı değil.

Üzülerek söylerim ki vicdanlarımızı kaybettik. Nerede, ne zaman ve neden kaybettik bilmiyorum ama kahroluyorum.  Bazı değerler toplumumuzda nasıl böylesine adi bir şekilde hiç ediliyor, merak ediyorum.

Sayıp sövsek de geçmiyor öfkem. Bir kadın olarak bu toplumda artık değer görememekten, yer edinememekten, hakkımla yaşayamamaktan, kendi doğrularımla adım atamamaktan çok yoruldum. Kendimi geçtim, diğer kadınlarımızı da geçtim. Sıra çocuklarımıza geldi. Onları geçemiyorum.

 Daha aklından sayıları toplayamazken rızası olmadan kendi bedenine nasıl dokundurtsun o çocuk?

Daha annesi temizliğe yardım etmesini isterken arkadaşlarıyla dışarıda vakit geçirmenin derdinde olan bir çocuk, nasıl her gece kendinden yaşça büyük ve sapkın zihniyetli bir adamla yan yana uyumak ister?...

Dahalar çok. Ama çözümlerimiz yok. Çocuk, evlilik ve istismar gibi birbirine hiç yakışmayan bu üç kelimeyi nasıl aynı cümlede kullanabiliyorlar aklım almıyor! Sizin alıyor mu?

Almasın. Yalvarırım almasın!!  

Partinizi, görüşlerinizi bir kenara koyun ve düşünün. Bu siyasi bir yazı değil. Bu bir vicdanın kanamasıdır. Vicdanlarınıza pansuman yapmayı öğretin. Bu sapkın zihniyetinizi en baba marka deterjanlarla yıkayın ve durulamayın. Durulamayın ki bu adi düşünceleriniz ölsün.

Fon

Bazen dipsiz düşüncelerin uçsuz bucaksız yolculuğuna hazırlık yapmadan çıkmış gibi hissediyorum. Ne zaman yolcu olduğumu dahi bilmezken, nereye gittiğimi, nerede olmak istediğimi insanlara nasıl izah edebilirim ki Dünyalı?