Yol kendiliğinden iki yöne ayrıldı. Ben çizemeden,
istemeden. Her şey resmen iradem dışı gerçekleşti. En kötüsü de hangi yoldan
gidersem gideyim hüzün var. Farklı kayıpların, farklı yaşanmışlıklar ve farklı
anlamların öyküsünün teması hep hüzün olacak.
Şimdiye kadar hep kendime ait çıkmazlara sahiptim. Şimdi bir
başkasının çıkmazında debelenmek bana çözüm yollarından sapmama sebep oluyor.
Önümde nasıl bir yol var bilmiyorum Dünyalı. Çünkü daha önce
hiç böyle bir yoldan geçmemiştim.
Bir
bilmecenin çözümlenmesi canımı ne kadar yakabilirdi?
Cevabı bulana kadar sonucu çok küçümsedim ama cevabın ben
olduğumu fark ettiğimde iş işten çoktan geçmişti.
