Amansızca bir soğuğa uyandım bu sabah Dünyalı. Öyle ki sağ
bacağımdaki menüsküsümü bile azdırırcasına bir soğuk. Gönlüm olsun diye
bulutların arasından biraz kar serpiştirdi Tardu, sonra aldı götürdü hepsini.
İsterim ki bu yağan kar insanların içindeki saf kötülükleri
dondurup öldürsün. Gömülmesine izin vermesin. Öylesine amansızca çürüsün. Kurtlar parçalasın bedenini. Leş kargaları
üşüşsün tepesine. Öylesine yok olsun ki geriye hiçbir parçası kalmasın. Bu
dünyada hiç var olmamışçasına yok olsun.
Merak etme Dünyalı, kimseye sinirlenip kinlenmedim. Sadece bu
gezegenin gerçeklerinden ve içinde yaşayan insan denilen mahlukatlardan çok yoruldum.
Sen de yorgun musun Dünyalı?
Hala sevebiliyor musun insanoğlunu?
Eğer bunu bugün bile başarabiliyorsan nasıl yaptığını, onca
rezilliğe, kahpeliğe, acımasızlığa, acıya, nasıl dayanıp katlandığını lütfen bana da anlat
Dünyalı…
