1 Eylül 2016 Perşembe

Sarı Koltuk

Kendi semtimde içtiğim bu yalnız kahvemin tadı başka birşey Dünyalı. Sancılı, sanrılı.. Beş metre ötemde trafik vızır vızır akarken bir buçuk metre ötemde birbirine heyacanla birşeyler anlatan çifte yüksek sesten dolayı daha fazla kulak kabartamıyorum. Ama bir o kadar da imreniyorum. Belki onlardan habersiz onlar için seviniyorumdur.
Ovv.. Acı bir fren sesi. Tamam, herşey ve herkes yolunda. 
Durakta bekleyen insanlar senin yolcun değil sevgili beyaz şapkalı minibüs. Elveda de onlara. Ve senin de değil o insanlar sevgili İETT aracı. O zaman kimi bekliyor onca insan Dünyalı.
Kimsesizliği mi ?