Bazen durdurmak istersin hayatı. Ya da hayatına daha hızlı
yön vermek. Ama olmaz, yapamazsın. Hayat kadar güçlü değilsin çünkü. Hayat
karşısında ezik olan bir tek sen değilsin. Herkes hayata boyun eğer. Her boyun
eğdiğinde de zamana küfreder. Neye yarar…
Bazen durdurmak istersin anı. Ya da söylemek istediğin şeyi
ağzında gevelemeye başladığında ileri sarmak istersin zamanı. Ama olmaz,
yapamazsın. Zaman kadar büyük bir kudrete sahip değilsin çünkü. Hayatın,
hayatımızın en büyük, en kudretli,en uyulması gereken kuralıdır zaman. Yoksa
ölürsün.
Bazen yaşamak istersin,var olmak istersin. Bazı şeyleri
görmen gerekiyordur gerçekten. Ya da ,
benden bu kadar , diyerek ölmek istersin. Bu, Boğaz Köprüsü’ne gitmeyi
beklemeden gördüğün can alıcı ilk yükseklikten kendini boşluğa bırakmaya
benzer. Ama olmaz, yapamazsın. Tanrıdan üstün değilsin çünkü. O’nun kalemiyle
senin kaleminin tonu asla uyuşmaz. Senin
kalemin kırılır, O’nun ki sağlam kalır.
Bazen nefret etmek istersin bir insandan. Ya da yine o
insanı çoktan öte sevmek istersin. Ama olmaz. Onu da yapamazsın.
Ne nefret edebilirsin istediğin gibi ne de yüreğindeki
güçten fazla sevebilirsin. Çünkü
sen “insan” denen bir mahlukatsın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder