İki uç arasında varla yokluk arasındaki incecik çizgide gezinen varlığın vardı ya hani doktor; nerede?
Yok.
Yoksun.
Olamazsın ki daha fazla zaten. Ben sildim o incecik çizgiyi doktor.
Seni daha fazla var edemem doktor. Seni gönlümde ne kadar daha barındırabilirdim ki ?
Sana daha ne kadar güzel cümleler kurabilirdim ki ?
Senden gülüşümü almadan, çiçekli böcekli yazılarımı yeniden nasıl yazabilirim ki doktor ?
Aynı yerde nefes aldığımız şehre bir otobüsün en arka koltuğunda camın arkasındaki karanlığı izleyerek gelirken, ben içimdeki o uzak ışığa nasıl kavuşayım doktor ?
Bilmiyor musun?
Duymuyor musun?
Yapma doktor, güldürme beni.
Neyse doktor. Sen beni öldürdün Allah da seni öldürsün !
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder