Kafam cam kırıklarıyla dolu doktor. Bu nedenle beynimin
her hareketinde düşüncelerim acıyor anlıyor musun?
Oğuz Atay
Oğuz Atay
Doktor? Geri mi geldin kabusuma ? Kabuslarıma demiyorum bak!
Hemen hemen her bir karesi aynı olan kabusuma hoş geldin doktor!
Kabusumu değil de seni özledim ben. Değerimin olmadığı,
gözlerimdeki ışığın önemsenmediği, gülüşümün anlamsızlaştırıldığı, varlığımın
hatırlanmadığı, nefesimin durdurulduğu, adam olamamış bir et parçasının
bedenini taşıyan “insan” kategorisindeki bir bireyi özledim doktor!
Gelme doktor, gelme! Gelmeyeceğini bildiğim halde sen yine
de gelme !
Karşılaşacağımız tüm yolların ana damarlarının her birini
tek tek değiştir ve birbirine dikme. Her
bir damarı iki ayrı uca dik. Birbirine hiç değmeyecek olan iki ayrı uca.
İki uç, hep vardı hayatımızda öyle değil mi doktor? Ama bir
çizginin uçlarıydı onlar. Şimdi başka uçlardayız artık. Ara koridorlardan bir
oda sana çıksın istemiyorum artık doktor !
O uzun parmakların sevdiğim gülüşüne dikilsin doktor. Parmakların
dudaklarına hapsolsun.
Benim gülüşüm gibi senin de gülüşün solsun doktor !
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder