Tek Bir Cümle

Bir Cemal Süreya dizesi olmak isterdim . Ya da Ümit Yaşar’ın sevdiği kadın.

Cümle olmak isterdim . Baştan sonra her harfi ben olan bir cümle. Virgülünden noktasına kadar her şeyi ben olan uzun veya kısa bir cümle.

Tek bir cümle…

Ben kitap olmak isterdim belki de en çok. Acının, özlemin, kavganın, sevginin ve ne olursa olsun mutluluğun içinde kaybolmuş bir kadın olmak isterdim o kitabın içindeki karakterde.

Kurgular, cümleler, noktalama işaretleri, olaylar, sayfalar, mürekkepler, baskılar… Her şey etrafımda dönsün isterdim.

Tek bir kitap ve tek bir karakter, tüm kötülükleri ve bencil sevgileri yeryüzünden silsin isterdim.

Bir kitap olacaksam eğer mavi bir kitap olmak isterdim. Tardu’nun gökyüzündeki gibi bir mavi.. Anlatılamayan her şeyin orada sakladığı, sığınak sayılabilecek renkte olan bir mavi… Herkesin anlayamadığı ve olmak istemeyi akıllarına bile getirmeğidi bir mavi..

Solfej’in etrafını saran bir mavi…

Tadından yenmeyen bir mavi…