Anladım. Çok önce anlayıp bilerek lades dedim.
Oyunda yenileceğim en başından belliydi. Çünkü oyunda hep
unuturum.
Ama ya gerçekte?
Yaşadıklarımı unutamamakta üstüme tanımam.
Bir de yaşadıklarım acılarımsa… Demeyin hafızama ! Fil
hafızası da neymiş sevgili?
Filin bokunda boğulurcasına ezerim acılarımın hafızamdaki
yeriyle seni.
Nefessiz bırakırım seni acılarımla.
Göz yaşlarım boğar seni fark edemezsin. Aniden kesilir
nefesin. Ne zaman birikti bu kadar göz yaşı dersin son dakikalarında..
Bi bilsen o gözyaşları ne zamandır akıyor düştüğün o çukura…
Bir bilsen
Bir bilsen o gözyaşları ne zamandır temizliyor o bok
çukurunu. Bir bilsen
Bir bilsen o gözyaşları,o gözyaşlarım ne zamandır akıyor
içime de senin ruhun duymuyor. !
Ruhun duysa kaç yazar
sevgili?
Ruhsuz bir bedende yaşadığının farkına vardığının kaçıncı
senesi bu ?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder