11 Ağustos 2014 Pazartesi

Solfej

Gülmek, gülümseyebilmek, hayatın varlığını hissedebilmek, nefes almaya başladığını fark edebilmek, sevme ihtimalinin olduğunu öğrenmek ve belki mutluluğa inanmayı istemek.
Yaprak  Dökümü kitabında olduğu gibi olumsuzluklar hep bir ailenin başına gelir. Diğer sayfada Ali Rıza Bey bu duruma bu sefer ne diyecek acaba diye düşünürüz, bir yandan da üzülürüz  öyle değil mi? Daha kendimizi bilmeden bizden habersin adımıza yazılmış cümleler topluluğunun oluşturduğu bir hayatı yaşıyoruz ya hani, bize kim üzülecek Dünyalı?  
Ağlamak,acı çekmek cezadır benim bildiğim. Dolu dizgin mutluluğa koşarken ayağına çelme takılması veya birden gözünün kararıp olduğun yere çökmek zorunda kalman ve bitiş çizgisine geç varacak olman neyin cezası Dünyalı?
Solfej hiç mi aydınlığı yaşamasın Dünyalı?
Solfej hep karanlık mı kalacak?
Solfej,Ay’ın hep karanlık yüzüne bakmak  zorunda mı ?
Etrafına çizilen maviden başka bir rengi olmayacak mı Solfej’in ?
Solfej hep karmakarışık bir düzen içinde yerinde mi sayacak ?
Piso, Solfej’in mavisinde ikinci bir kişi için gökyüzündeki martı olacak mı?
Solfej’in gökyüzü tüm siyahları mavi yapacak mı?
Ve iki gri bir mavi olacak mı Solfej’in içinde ?
Dünyalı?




Hiç yorum yok:

Yorum Gönder