Gülmek, gülümseyebilmek, hayatın varlığını hissedebilmek,
nefes almaya başladığını fark edebilmek, sevme ihtimalinin olduğunu öğrenmek ve
belki mutluluğa inanmayı istemek.
Yaprak Dökümü kitabında
olduğu gibi olumsuzluklar hep bir ailenin başına gelir. Diğer sayfada Ali Rıza
Bey bu duruma bu sefer ne diyecek acaba diye düşünürüz, bir yandan da
üzülürüz öyle değil mi? Daha kendimizi
bilmeden bizden habersin adımıza yazılmış cümleler topluluğunun oluşturduğu bir
hayatı yaşıyoruz ya hani, bize kim üzülecek Dünyalı?
Ağlamak,acı çekmek cezadır benim bildiğim. Dolu dizgin
mutluluğa koşarken ayağına çelme takılması veya birden gözünün kararıp olduğun
yere çökmek zorunda kalman ve bitiş çizgisine geç varacak olman neyin cezası
Dünyalı?
Solfej hiç mi aydınlığı yaşamasın Dünyalı?
Solfej hep karanlık mı kalacak?
Solfej,Ay’ın hep karanlık yüzüne bakmak zorunda mı ?
Etrafına çizilen maviden başka bir rengi olmayacak mı Solfej’in
?
Solfej hep karmakarışık bir düzen içinde yerinde mi sayacak
?
Piso, Solfej’in mavisinde ikinci bir kişi için gökyüzündeki
martı olacak mı?
Solfej’in gökyüzü tüm siyahları mavi yapacak mı?
Ve iki gri bir mavi olacak mı Solfej’in içinde ?
Dünyalı?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder